Het is eind augustus en dus is het met de zomervakantie in het Noorden ook bijna gedaan. Hoewel de kleine mannen en ik dit jaar (weer) niet op vakantie zijn geweest, hebben we de afgelopen weken voldoende uitjes gepland om toch dat vakantiegevoel erin te houden. Afgelopen woensdag spraken we af met vriendin Madelon en haar zoontje, klaar om een stukje Drents landschap te verkennen.
Dagje Drenthe
Geboren en getogen in de provincie Drenthe heb ik vroeger natuurlijk wel eens een hunebed bekeken en beklommen. Omdat ik me nog goed kan herinneren hoe leuk en spannend ik dat als klein meisje vond, leek het me een leuk idee mijn oudste zoon hier ook eens kennis mee te laten maken. En dus planden we dit leuke uitje voor afgelopen woensdag in.
Samen met Madelon (klik op die link!) en haar zoontje Z. brachten we zo’n anderhalf uur bij het hunebed door. Hunebed D15, zoals ‘ie zo mooi heet, bevindt zich achter het dorpje Loon en staat midden tussen de maisvelden. Echt een supermooie omgeving om te wandelen of van een picknick te genieten. We waren in ieder geval niet de enige mensen (met kinderen) die hier naartoe getrokken waren.
En dat snap ik best, want behalve het fijne landschap valt er voor (kleine) kinderen ook genoeg te ontdekken. I. en Z. hebben zich in ieder geval prima vermaakt met het rondrennen en zoeken naar stenen. Iets waar wij als moeders natuurlijk achteraan gerend hebben met onze camera’s bij de hand. Kijken jullie mee?
Wat was een hunebed ook alweer?
Hunebedden zijn grafheuvels gemaakt van zwerfkeien. Deze zwerfkeien zijn waarschijnlijk tijdens één van de ijstijden in Nederland terechtgekomen: aan het zwerven geraakt dus. Zoals de meeste lezers zich nog wel van hun lessen geschiedenis kunnen herinneren, zijn deze enorme keien vervolgens door mensenhanden- en krachten versleept en tot graf voor de prehistorische mens omgevormd. Hoe deze bouwwerken precies zijn ontstaan is niet duidelijk, maar men vermoedt dat er eerst een soort heuvel werd gegraven, waarna de stenen via boomstammen naar boven werden gerold. Knap, als je bedenkt dat sommige keien wel 20.000 kilo konden wegen. In deze hunebedden werden vervolgens mensen begraven, waarschijnlijk belangrijke mensen uit zo’n gemeenschap. Menselijke resten zijn tijdens opgravingen niet meer teruggevonden, maar wel verschillende potscherven, sieraden en wapens. Op basis van die vondsten kon ook worden bepaald met welk volk/welke cultuur (Trechterbekercultuur) men te maken had. In Nederland zijn nog 53 hunebedden, waarvan 51 in Drenthe. En aan hunebed D15 hebben wij dus een bezoekje gebracht. Bron – drenthe.nl & entoen.nu.
Zo’n dagje Drenthe is dus voor herhaling vatbaar: leuk, gratis en hartstikke rustgevend, precies waar wij van houden. ;)
Liefs Olga
One thought on “Dagje Drenthe”