Ken je die vragen waarbij je jezelf in een paar woorden moet omschrijven? Of dat je ‘iets’ over je karakter moet vertellen? Dat lijkt heel eenvoudig, maar als ik er eens goed voor ga zitten, ben ik altijd langer bezig dan verwacht. Benieuwd naar de eerste woorden die in mij opkomen? Lees dan snel verder (voor een spannende ontknoping).
Als ik mezelf in een aantal steekwoorden moet omschrijven, dan kies ik voor eigenschappen die haaks op elkaar staan. Ik vind namelijk dat ik én nuchter én een gevoelsmens ben. Dat vraagt om een uitleg en hier volgt ‘ie dan:
Nuchter
Ik vind dat ik redelijk nuchter in het leven sta. Doelen bereik je door hard te werken, de juiste mensen te kennen en jezelf uit te blijven dagen en niet per se door een zekere kracht van buitenaf. Ook vind ik dat ik niet het type ben dat bij slecht nieuws een potje met je mee ga zitten brullen. Ik reageer vooral nuchter op de verhalen van een ander en heb geleerd hier niet door van slag te raken. Een reactie die enerzijds voortkomt uit veranderingen op privé-gebied, anderzijds door mijn werkervaring in het onderwijs.
Want als ik terugblik op de afgelopen zes tot tien jaar dan is er voor mij behoorlijk wat veranderd. Vooral op het gebied van relaties heb ik genoeg te verduren gehad. Sommige acties hebben mij diep gekwetst, maar ook de berichten en het gedrag en geklets van anderen hebben een ander mens van me gemaakt. Er zijn momenten geweest dat ik me heb afgevraagd hoeveel er nog moest mislukken voor het weer beter zou gaan en ik kan je vertellen: dat is erg donker.
Je bent niet alleen!
Toch is het mij gelukt om veel van dit ‘leed’ los te laten of een plek te geven. Ik sleep misschien nog steeds wat gekwetstheid met me mee, maar ik ben hier niet elke dag meer mee bezig. Ik heb geleerd dat door bepaalde keuzes bepaalde dingen kunnen gebeuren. En vooral: dat je vaak niet de enige bent. Als ik nu verhalen over (bijvoorbeeld) andermans nare exen hoor, dan komt de schrik gedoseerd binnen. Ik kan dus wel wat hebben.
Als je nagaat dat je als docent ook wel met heftige zaken te maken krijgt, dan moet je ook wel leren om dit van een afstand ’te bekijken’. Wat dat betreft ben ik ergens dankbaar voor de negatieve ervaringen die ik zelf heb opgedaan. Want zonder kennis van leed, hoe raar dit ook klinkt, had ik nooit de docent of mentor kunnen zijn die ik wil zijn.
Gevoelsmens
Behalve nuchter ben ik wel een gevoelsmens. Want al reageer ik nuchter en praktisch, ik handel wel uit gevoel. En de gevoelsmens in mij zal er altijd voor zorgen dat ik mijn best voor je doe. En ook: dat ik voel en weet dat je niet de enige bent.
Altijd zo nuchter?
Toch is er iets waar ik niet altijd nuchter over nadenk en niet nuchter op kan reageren. Ik behoor namelijk tot de categorie mensen die wel eens denkt (of voelt?) dat er meer is dan wij kunnen waarnemen. Dit is natuurlijk ook gewoon waar, want atomen, straling en zwevende griepvirusdeeltjes zien wij niet met het blote oog. Maar hoe zit het dan met zaken die we wel waarnemen, maar niet kunnen verklaren? In dat geval vind ik het toch lastiger om nuchter te blijven reageren. Want soms heb ik gewoon écht geen verklaring voor de dingen die ik zie of meemaak.
Ik kan het niet verklaren
Knipperende lampen (zelfs die op batterij) in verschillende ruimtes van dit huis, een speelgoedauto die ineens ’s nachts begint te loeien en het gevoel dat er midden in de nacht iemand bovenop me zit: ik heb er geen verklaring voor. Nou ben ik nuchter genoeg om die laatste twee zaken aan een status van halfslaap te wijten, maar die knipperende lampen blijven vreemd. Ik heb peertjes en lampen vervangen en alles wel een keer verplaatst, maar daar is het raadsel nog niet mee opgelost. Woon ik dan in een huis waar alle aansluitingen niet meer van werken? En dat al sinds ik hier woon? Zeg jij het maar.
Raam open?
Ook heb ik laatst wat gekke dingen met de ramen meegemaakt. Ik heb er een tijdje over nagedacht hoe ik dit uit zou leggen, maar het komt erop neer dat ik ’s ochtends beneden kwam en de haken van de bovenramen (niet de dievenklauwen) geopend aantrof. Het leek dus alsof ik dat in mijn haast vergeten was terug te draaien, maar het gekke is dat het ramen zijn die ik zelf nooit open en waar mijn kinderen op geen enkele manier zelf bij kunnen komen. Omdat je kracht moet zetten om deze haken naar je toe te trekken, leek het me niet logisch dat mijn katten dit gedaan zouden hebben. Dit laatste moet ik beslist gemerkt hebben, want mijn katten maken namelijk echt een herrie als ze proberen om tussen het raam en de gordijnen in te liggen.
Somfy IP camera
Aan slaapwandelen doe ik niet en ik open, zoals net opgemerkt, mijn bovenramen nooit. Voor dit gegeven heb ik dus echt geen verklaring paraat. Het lijkt me niet het werk van een huisspook, maar je begrijpt dat mijn nieuwsgierigheid gewekt is. De enige manier om hier ooit achter te kunnen komen, is door het plaatsen van een camera. Ook daar heb ik weinig ervaring mee, maar de Somfy IP camera uit de Nederlandse Somfy webshop ziet er in ieder geval betrouwbaar en professioneel uit. Als ik de website mag geloven, ben ik na het plaatsen ervan op elk moment van de dag in contact met mijn woning. De camera kan namelijk aan een app op je telefoon gekoppeld worden en om die reden kun je je woning ook in de gaten houden als je op kantoor zit of boodschappen doet. Heel handig! De camera’s (HD) nemen namelijk alles op en waarschuwen via de app op je telefoon als er iets niet in orde is. Ik ga er voor het gemak vanuit dat dit ook gebeurt als ik boven lig te slapen en de katten stiekem proberen uit te breken. En als er toch onzichtbare krachten of indringers aan het werk zijn, vind ik dat ook wel handig om te weten. ;)
Ik vind het een groot woord om direct van een paranormale ervaring te spreken, maar bijzonder blijft het wel. Hoe nuchter ik ook ben, ik heb er geen verklaring voor. Heb jij iets meegemaakt dat je op geen enkele manier kon verklaren? Do let me know!
Oh onverklaarbare dingen… Ik heb ze zeker wel eens meegemaakt… In het klein, net als jij hier beschrijft maar alsnog..
Precies, dat soort dingen merk ik dan ook. Als het soms iets minder goed gaat en ik denk dan sterk aan iemand die ik mis of waarmee ik een bepaald verleden deel, dan gebeurt er meestal wel iets dat ik als ’teken’ opvat. Dus dat ik een bepaald liedje ineens op de radio hoor terwijl je dat nummer normaal nooit hoort, omdat het zo fout of gedateerd is. Ik moest laatst met een klantenservice van iets bellen en dat bandje voor wachtende klanten bevatte een nummer dat iemand die ik vroeger hoog had zitten altijd speelde. Nou daar heb ik in geen jaren iets van gehoord en dan toch ineens dat liedje.
Bedoel je dat het glas gewoon werd opgeruimd zonder dat iemand daar iets over zei of heeft nooit iemand behalve jij opgemerkt dat dit glas kapotviel?
Ik ben zelf ook redelijk nuchter en wijt veel aan toeval, maar ik kan het toeval soms ook waarderen. Bijzondere dingen vind ik bijvoorbeeld een straatlantaarn naast het huis die ineens begint te knipperen of een klok die stil blijft staan als we aan het praten waren over mijn overleden vader in het huis waar mijn moeder nog steeds woont, regen die uit het niets begint op een begrafenis precies als iedereen wegloopt van het graf, etc. etc. Blijft speciaal!
Oeh ja dat lijkt me heel raar van die ramen! Misschien is er net een heel logische verklaring voor of misschien ook niet. Ik maakte ooit eens mee dat mijn mama en broer aan tafel ruzie aan het maken waren en er achter mijn mama haar stoel een wijnglas kapot viel. Een wijnglas dat dus in de kast op 3m afstand stond. Er stonden geen wijnglazen op tafel en die werden ook amper gebruikt. Zo vreemd! En het allervreemdste is nog dat niemand zich daar vragen over stelde. Haha :p dus nu vraag ik me soms af of ik het me ingebeeld heb.