Om even in Luizenmoeder-termen te spreken: ik ben een fietsmoeder. Oftewel: een moeder die ’s ochtends met al haar kroost en tassen en speelgoed in de buurt van het schoolplein arriveert.
Afbeelding via Africa Studio // Shutterstock.
Een moeder die je zomer en winter voorbij ziet rijden en een moeder die weet hoe vervelend het is om onderweg een pet of knuffel van de weg te moeten plukken. Ik ben trouwens ook een moeder die een dag later bekend voorkomende kledingstukken aan balkons of hekken ziet hangen, omdat het verliezen ervan niet werd opgemerkt. (Ik wandel natuurlijk ook wel, maar als je ’s ochtends haast hebt is een ritje op de fiets toch makkelijker.)
De fiets en ik delen een geschiedenis die al ver terug gaat in de tijd. Mijn eerste fiets kreeg ik voor mijn derde of vierde verjaardag cadeau. En later volgden daar fietsen als er weer iets belangrijks gebeurde.Ik kreeg bijvoorbeeld een fiets toen ik naar groep 1 en 3 ging en volgens mij ook toen ik een brugklasser werd. Fietsen is dus echt een gewoontedingetje geworden.
Mijn fietsen nu
De afgelopen vijf jaar heb ik redelijk wat exemplaren versleten. Gevalletje van uitlenen en niet terugkrijgen, jatwerk en vernieling door brand. Vooral dat laatste incident was een behoorlijke domper. Maar ja, mokken en treuren brengt je ook niet altijd verder in het leven. Dus dat doe ik ook maar niet!
Inmiddels heb ik nog (maar) twee fietsen in mijn bezit: een degelijk model stadsfiets en een mooie donkerblauwe moederfiets. Ik rijd natuurlijk het meest op die laatste fiets rond, want van statten komt eigenlijk weinig terecht. De plannen om er een vrolijke fiets van te maken, zijn er in ieder geval al wel. En mocht ik nog eens de bloemetjes buiten willen zetten, dan staat er hoe dan ook een stevige fiets klaar.
Moederfiets
Sinds deze zomer rijd ik dus op een heuse moederfiets rond. Een score via Marktplaats waar ik nog elke dag blij mee ben. Vroeger leek het me trouwens een beetje overdreven om helemaal op zo’n speciale fiets rond te rijden, maar ik begin er de praktische kanten wel van in te zien. Zo’n dubbele standaard is bijvoorbeeld toch wel handig als je even geen muur of hek in de buurt hebt en toch je kind in het zitje wil tillen. (Zal niet de eerste keer zijn dat zo’n stuur met kind-in-zitje omklapt als je twee keer met je ogen knippert en da’s geen pretje.)
Ik voel me dus best wel de Max Verstappen onder de moeders op hun fiets. Maar stiekem vind ik het ook gewoon leuk om met twee van die blije jongens op de fiets rond te rijden. Ja, het voelt soms als ploeteren, maar ik vind het ook wel heel erg leuk en moederlijk allemaal.
Bakfiets
Een ander model fiets dat ik voorheen een beetje truttig vond, maar ook meer ben gaan waarderen, is de bakfiets. En dan niet per se het model met de accu’s en toeters en bellen, maar een niet-elektrische bakfiets zoals de Dolly bakfiets. Ik vind die high tech fietsen namelijk gewoon eng en ben er al een paar keer bijna mee in botsing gekomen. Laat mij maar gewoon op eigen kracht ergens naartoe fietsen, hoor.
De Dolly bakfiets
De Dolly bakfiets is een lichtgewicht tweewieler bakfiets die op de website als ‘uiterst wendbaar’ beschreven wordt. En daarmee is het een geschikte fiets om in het stadsleven te gebruiken. Je kunt tot wel drie kinderen in de bakfiets vervoeren en ook het plaatsen van een Maxi-Cosi of peuterzitje is geen probleem. En dus moeten zaken als boodschappen en stukken speelgoed ook zonder moeite in de fiets vervoerd kunnen worden.
Via de website van Dolly Bakfiets is het mogelijk om je eigen model bakfiets samen te stellen. Dit doe je door de stappen in het menu onder ‘Stel je eigen Dolly samen‘ te volgen. Eenmaal klaar en naar wens, kun je de gepersonaliseerde fiets al binnen twee tot vier werkdagen bij je thuis verwachten. In het assortiment vind je vier kleuren frames en wel tien kleuren bakken. Met name het mat zwarte frame in combinatie met een taupekleurige bak is het voor mij helemaal. Maar toch blijft het voorlopig bij kijken, want de prijzen zijn niet mis en eh.. ik heb al een trouw stalen ros in de tuin staan.
Moederfietsmoeder of bakfietsmoeder, wat ben jij?
Ik dacht dat ze er wel verschillende maten van hadden, maar misschien geldt dat alleen voor de gewone moederfietsen en niet voor de fietsen met een kar of bak ervoor..
Geen van beiden. Ik pas niet op een moederfiets (serieus, ze zijn echt te hoog) als ik bij de grond zou willen. En een bakfiets kan ik echt niet kwijt. Dus dan toch een auto. Of straks, een motor moeder. Met een zijbak voor de kids.