Ha allemaal en voor de zoveelste keer: welkom op dit blog, wat fijn dat je er bent! Omdat ik het de laatste weken zó druk heb en heel veel in heel weinig uurtjes moet stoppen, kom ik niet meer toe aan het schrijven van blogs. Wederom heel erg jammer, want bloggen maakt al bijna de helft van mijn leven deel uit van wie ik ben. Ik wil niet te vroeg juichen, maar vanavond hoop ik op een meevaller en lijkt het me leuk jullie weer eens bij te praten. Laat ik direct beginnen met een update over mijn tuin.
Als je dit blog of mij al langer volgt, dan weet je dat ik het fijn vind om in de tuin bezig te zijn. Voor mij geen tuin met strak aangelegd terras van Italiaanse kwaliteit, maar gewoon een plek die ik ieder jaar een beetje mooier hoop te maken. Nu sinds vorig jaar alles betegeld is wat er betegeld moest worden en ook mijn hele tuin van een schutting is voorzien, stond eigenlijk al heel lang op mijn verlanglijst om ergens een afdak te plaatsen. Een klus die ik natuurlijk niet zelf uit heb kunnen voeren, maar waar ik gelukkig wel over na heb mogen denken.
Ik wilde ‘gewoon’ een kleine overkapping aan de zijkant van het huis met ruimte voor het stallen van mijn fietsen, de containers en het grote plastic speelgoed van de jongens. Niet per se een huis met ramen en een deur, maar eventueel wel met een gedeeltelijk gesloten zijkant, zodat je het rijtje containers niet direct zou zien als je van opzij de tuin inloopt. Dit leek me vooral handig (en mooi), omdat ik er ook nog van opzij plantenbakken aan zou kunnen bevestigen. Want hoe meer planten, hoe beter!
De overkapping, dankbaar
Vorige week had mijn vader daarom een week vakantie opgenomen om (ook) hier één en ander uit te werken. In anderhalve dag plaatste hij een afdak aan de zijkant van mijn huis en hoewel er nog wel wat afgewerkt moet worden, ben ik er al zó blij mee. Dit is gewoon de perfecte plek om mijn containers uit de brandende zon te houden en mijn fietsen tegen weer en wind te beschermen. En omdat het eigenlijk een vrij grote ‘overkapping’ is geworden, kan ik hier bij regen in de zomermaanden ook nog prima met buren of vrienden hangen. Toen ik net na de bouw even stond te observeren, zag ik dat laatste al helemaal voor me.
Omdat zo’n kleine verandering (goed, het afdak zelf is natuurlijk niet klein) al zo veel losmaakt, ben ik al direct voor nieuwe sfeerverlichting en een kleine vuurkorf op pad gegaan. Wat dat betreft ben ik echt Team Dankbaar voor Kleine Aanpassingen! Voor leuke lampjes slaag ik al jaren bij de Action en de korf kocht ik met korting bij de Praxis. Je begrijpt dat ik de dagen tot het volgende weekend al aan het aftellen ben: dan ‘mag’ er namelijk weer geklutst worden.
De overkapping, nu
Op de eerste foto zie je de meest rauwe versie van mijn achtertuin nu. Omdat het maandag wisselvallig was qua weer, plaatste ik het droogrek tussen de fietsen en bouwde de boel direct vol. Ook zie je nog wat ingeklapte meubels op rechts staan. De plastic stoelen moeten nog even van spinrag worden ontdaan en de rest is/was eigenlijk rijp voor de stort. (Maar nu ik een vuurkorf heb, twijfel ik of ik al het krakkemikkige niet gewoon een paar tikken met een hamer verkoop en het hout in de korf stop.)
Voor de tweede en derde foto heb ik iets meer opgeruimd, om je daar ook een idee van te geven. Het is natuurlijk de bedoeling dat er nog wat verplaatst en verwijderd gaat worden, maar alles op z’n tijd.
Voor deze foto heb ik de meeste spullen even verplaatst om je een beter idee van het geheel te geven. Het is nog de bedoeling dat de achterkant van deze schuur volledig dichtgetimmerd wordt, om zo diefstal (een beetje) te voorkomen. Maar hé: ik ben tevreden!
De planken en stenen op rechts moeten ook nog afgevoerd worden. En op het overgebleven stapeltje zet ik straks een grote bloempot of zinken emmer met frisse planten neer. Dat zijn allemaal net niet tegels die ik misschien nog eens als opstaande rand kan plaatsen. Maar anyway: dit gaat hoe dan ook een fijn hoekje worden!
Een ander chillplekje
Zoals ik net al schreef, werk ik er ieder jaar aan om mijn tuin een beetje mooier te maken. En waar iedereen tuinen heel snel aanvult met grote en vooral luxe loungeset, koos ik vorig jaar voor een tweedehands spijlenbed. Hoewel ik die strakke tuinen ook wel mooi vind, ben ik zelf meer fan van het geleefde en Engelse: met wilde bloemen, zink en rieten manden. Heel impulsief deed ik dus een bod op een eenpersoonsbed van Ikea en toverde het om tot een chillplek voor de zomer van 2018.
Diezelfde bank staat dit jaar aan de zijkant van het huis, omdat ik ‘m achteraf wel erg groot vond voor mijn bescheiden terras. Met een schaduwdoek of extra parasol en misschien wat lampjes op zonne-energie hoop ik er dit jaar weer een gezellig hoekje mee te creëren. En nu de jongens allebei weer ouder en ondernemender zijn dan vorig jaar, is het ook een prima plek om met een ijsje of boekje binnen handbereik op uit te rusten.
Tuintip: loungebanken voor in de tuin
Als jou het idee van een bedbank in de tuin niet zo aanstaat en je een loungeset toch echt te groot vindt, kun je altijd op zoek gaan naar loungebanken voor in de tuin. Met een tweepersoonsbank en een enkele stoel (of twee) creëer je een hoek met het comfort en de uitstraling van een loungeset, maar houd je toch nog ruimte over. En als ik dan zo vrij mag zijn om met een laatste tip af te sluiten: wacht nog een paar weken tot het aanbod in (bijna) alle woonwinkels met korting de deur uit mag. Zo scoor je iets dat bij je past, niet alleen qua inrichting, maar ook qua budget!
Informatief artikel.