boek, film en muziek

Vissen praten niet (Tine Bergen)

Vissen praten niet

Zoals jullie weten ben ik dól op lezen en vraag ik wel eens boeken bij uitgeverijen aan. Het boek Vissen praten niet (2019) van Tine Bergen is daar natuurlijk eentje van. Want na het lezen van het persbericht over Vissen praten niet was ik direct om. Een verhaal over het (kleuter)onderwijs, heftige thuissituaties én verdacht worden van een moord kan bijna niet anders dan een ware pageturner zijn.

Vissen praten niet, in het kort

Op een donderdagmorgen eind augustus staat de politie bij Flo aan de deur. Ze wordt verdacht van moord op David De Vadder, de vader van een van de kleuters uit haar klas. Flo wordt meegenomen voor een gesprek over de voorbije zomer.

Een gesprek over blauwe plekken op kinderruggen, temperamentvolle vakantieliefdes, chocolade en doodsbedreigingen over de babyfoon.

Een gesprek dat niet alleen haar leven maar ook dat van heel wat anderen onherroepelijk zal veranderen. Flo leert wat ze eigenlijk al wist: dat er ergere zaken zijn dan van moord verdacht worden.

Een gesprek dat uiteindelijk vooral gaat over wat wordt gezwegen. Want vissen praten niet.

Als ik begin met lezen, rijst direct de vraag: ‘Wat is hier gebeurd?’ Ik val namelijk midden in een passage waarin Flo door iets of iemand wordt opgejaagd en voor haar leven rent. Even later staan er twee agenten voor de deur van de bezwete Flo en moet zij direct mee voor verhoor op het politiebureau. Heeft de achtervolging iets met het verhoor te maken? Yes, dit begin zorgt ervoor dat ik dit boek in één ruk uit wil lezen. 

Blauwe plekken

Flo, die na een moeilijke periode vol verlies weer aan het werk ‘mag’ op haar school, maakt zich al een tijd zorgen om de gezondheid van haar kleuterleerling Arthur. Het jongetje, op het eerste oog een doorsnee kleuter, zit niet alleen onder de verdachte blauwe plekken, maar vertoont ook nog afwijkend gedrag. Reden genoeg voor Flo om overal aan de bel te trekken. Maar wanneer haar schreeuw om hulp niet beantwoord wordt, zit er voor Flo niets anders op dan eigenhandig een dossier bij te houden. Een dossier dat niet alleen foto’s van het letsel bevat, maar ook lijsten vol aantekeningen en observaties bij de tekeningen die het kind maakt. Ondertussen doet Flo er alles aan om een goede band met het jongetje op te bouwen, want dit lijkt wel het minste dat zij (nog) kan doen.

Dit is het punt waarop ik als lezer eigenlijk al heel erg boos werd. Want al zat ik natuurlijk midden in een fictief verhaal, het idee dat er op deze manier met de problemen werd omgegaan, vond ik onvoorstelbaar. Als we namelijk naar onze eigen wereld kijken, gebeurt dit natuurlijk ook gewoon. En dan heb ik het niet alleen over het leed dat een kind wordt aangedaan, maar ook over zorgen die niet serieus genomen worden. Hoe kun je zo’n noodkreet nou negeren? Onvoorstelbaar, potverdorie.

Wie heeft het gedaan?

Voor zo’n 80% van het verhaal word je tussen heden en verleden heen en weer geslingerd. Een klein deel speelt zich af op het bureau waar Flo verhoord wordt; het grootste deel van het verhaal is de flashback naar de zomervakantie. Niet zonder reden, want dit is helaas wel de plek waar Flo en het gezin De Vadder elkaar voor het laatst getroffen hebben. 

Op het bureau wordt duidelijk dat Flo inderdaad van betrokkenheid op de moord verdacht wordt. Voor mij alweer het moment om stilletjes een beetje boos te worden. Want wat moet het verschrikkelijk zijn om zo je best te doen je zorgen kenbaar te maken en uiteindelijk als verdachte van een moord te eindigen.

Toch Flo blijkt niet zonder zonden. Maar betrokkenheid op de moord op Arthurs vader moet nog bewezen worden. Dan eindigt de pageturner heel anders dan verwacht. En of ik die wending heel goed vind, weet ik niet zo zeker. Er komen naar mijn mening in ieder geval net te veel zaken samen op het eind, waardoor het verhaal wel aan waarde verliest. Maar desondanks vind ik Vissen praten niet een aanrader. Het is niet alleen een pageturner, maar het stelt ook maatschappelijke kwesties aan de kaak. Ik weet wel zeker dat je dit boek in één ruk aan het strand (of in de achtertuin) uitleest. Dat deed ik namelijk ook!

Bestel Vissen praten niet bij bol.com en vergeet daarbij niet naar de sale te kijken. Mensen met een e-reader kunnen natuurlijk het e-book downloaden. Dit kost je slecht € 9,99 en doe je natuurlijk ook bij bol.com. 

(*) Op dit artikel is een disclaimer van toepassing.

One thought on “Vissen praten niet (Tine Bergen)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Back To Top